မိသားစုဆိုတာျဖစ္လာဖို႔တဲ႔
ဒီ၀န္ထမ္းလစာေလးနဲ႔ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ေလး၀ယ္ျပီး
မင္ရည္ခပ္က်ဲက်ဲနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးမိရာက
စ.....ေျပာရမယ္ ။
အဲဒီကစ - ရသမွ်ထဲမွာ
ေလာကဓံန႔ံ ခပ္စူးစူးတို႔ ႀကမၼာေလႀကမ္းခပ္ျပင္းျပင္းတို႔ဆီ
ေျခလွမ္းေတြမေလွ်ာ့ဘဲ ေရွ႕ဆက္တိုးရင္းကေန
ဒီအိမ္ေထာင္ကေလးမွာ ဒီ၀န္ထမ္းလစာေလးနဲ႔
ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ေမြးခဲ႔ရာက
စ.... ေျပာရမယ္။
“အိမ္ေထာင္” ကေန “မိသားစု”
ေရႊလိုဥထားတဲ႔ အႀကီးေကာင္ေရာ
ပိုးလိုေမြးထားတဲ႔ အငယ္မ ပါ
ဒီ၀န္ထမ္းလစာေလးနဲ႔ လာေရာက္ပတ္သက္
ဒီ၀န္ထမ္းလစာေလးမွာ
လာျပီးေတာ့အက်ံဳး၀င္လာရာက
စ...ေျပာရမယ္ ။
မိသားစုအသိ စ၀င္လာတဲ႔အႀကီးေကာင္
ဆယ္တန္းေအာင္ခ်ိန္ႀကေတာ့
စာေတာ္တဲ့အငယ္မရဲ႕ စရိိတ္စက ဆိုတာ
အေဖတို႔ဒီ၀န္ထမ္းလစာေလးနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ....
ဒီလစာကမိုးယိုေနျပီဆိုတဲ႔ အေႀကာင္း ေဖ်ာင္းဖ်မိရာက
စ...ေျပာရမယ္ ။
လစာေခါင္မိုးေလး ဖာဖို႔ဆိုျပီး
စရိတ္ရွာ ၊စာက်က္၊အေ၀းသင္တက္ျပီး
ဒီ၀န္ထမ္းလစာေလးနဲ႔ ေပါင္းစပ္ ေအာက္ကတက္လာမယ့္
လူရည္ခြ်န္အငယ္မကို ငဲ့ရင္း ဘြဲ႔ယူခဲ႔ရာက
စ....ေျပာရမယ္ ။
ရထားတဲ့ဘြဲ႔နဲ႔ ေမွးရင္းေမွးရင္းအလိုက္သင္႔ေလး
စာေရး ၀င္လုပ္မိတဲ့အခ်ိန္က်
သူနဲ႔ ဒီ၀န္ထမ္းလစာေလးနဲ႔ စေထာက္ပံ့ေပးခဲ႔တဲ႔ အငယ္မက
ေကာင္းစားေတာ့ ပင္စင္စား အေဖ အေမကို ျပန္ျပဳစုျပီး
အႀကီးေကာင္ ၀န္ထမ္းျဖစ္ျပီးက်န္ခဲ့ရာက
စ...ေျပာရမယ္ ။
မိသားစုဆိုတာျဖစ္လာဖို႔တဲ႔
ဒီ၀န္ထမ္းလစာေလးနဲ႔ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္ေလး၀ယ္ျပီး
မင္ရည္ခပ္က်ဲက်ဲနဲ႔ လက္မွတ္ထိုးမိရာက
စ.....ေျပာ.....ရ....မယ္ ။..။
လက္ဝဲ
ၾကယ္ေတြကို ဆိုျပတဲ့ သီခ်င္းနဲ႔
ေတးေတြကို လင္းျပတဲ့ လေရာင္ခ်ိဳ
ကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က
ဝလံုးလိုလို သုညလိုလိုနဲ႔
ခံုးဝန္း ညီညာခ်င္ၾကတဲ့ သူေတြ။
တစ္ေယာက္ကေျပာရင္
တစ္ေယာက္ကနားေထာင္
မႀကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခဲ့တဲ့
တို ့နွစ္ေယာက္ရဲ့ရင္တြင္းစကား
အေျဖရွာႀကည့္စရာေတာင္မလိုေတာ့ပါလားကြယ္။
ကိုယ္က ေလနဲ႔ မွဳတ္ရင္..
မင္းက သစ္ရြက္ေလးလို လြင့္ပါ..
မင္းသာ မိုးမင္းၾကီးလို ျပိဳဆင္းရင္
ကိုယ္က ျမက္ခင္းကေလးလို စိုရမွာေပါ့
ကိုယ္တို႔ ရာသီဥတုေလး မငိုေစရဘူးကြယ္။
တကယ္ဆို
သူ ့အလိုလိုဆိုတာထက္ကို
မပိုခဲ့ဘူးမလား
စိုျဖာခ်င္တဲ့ဒီရင္တြင္းမွာေတာ
့သတ္လို ့မေသတဲ့ဒီခ်စ္ျခင္း
မင္းအတြက္ထာ၀ရလင္းေစခ်င္တယ္ကြဲ ့။
ကိုယ့္ ႏွလံုးသားကို ကိုယ္
ညြတ္တြားခယရင္း
ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ရင္ခုန္သံမွာ
ဝပ္ဆင္းရွင္သန္ၾကစို႔လားကြယ္..
ကိုယ္တို႔အခ်ိန္ေတြ ဖြဲဖြဲေလး ျဖတ္သန္းဖို႔ေပါ့။
စိုေစေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ရင္ခုန္သံေလးေရ
ေတြးေတြးေလးေငး
ေဆြးေဆြးေလးေတြး
ေရးေရးေလးေမးႀကည့္ေတာ့
မင္းမ်က္၀န္းေလးပဲျငိလာတယ္လို ့
ကိုယ္ဆိုရင္
ပိုတယ္ေျပာမလားကြယ္..။
(ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ တတိယအၾကိမ္ ထပ္စပ္မိတဲ့ကဗ်ာေလးပါ)
ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္
လက္၀ဲ၊ဆုေဂ်
ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူမ ေစာင့္နားေထာင္တတ္တဲ့ေခါင္းေလာင္းသံမ်ိဳးစိတ္တစ္ခုေပါ့သူမကေတာ့ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္မွန္ တီးခတ္မိတဲ့ေခါင္းေလာင္းကေလး တစ္ခုျဖစ္ေနျပန္
ကၽြန္ေတာ္တို႔
အျပန္အလွန္
ေဝစီဖူးပြင့္ခဲ့ၾက
တစ္ေယာက္ရဲ႕ညကို
တစ္ေယာက္က
ဖြင့္ေဖာက္စားသံုးၾက..
တစ္ေယာက္ရဲ႕ နွဲသံကို
တစ္ေယာက္က ေဖးမလို႔
အျပန္အလွန္
လင္းခ်င္းေတာက္ပ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေသြးခ်င္းသားခ်င္းနီးခဲ့ၾက
သက္ဝင္ခံစားသမွ်ဟာ
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သူမရဲ႕ၾကားက
နီးစပ္ ကၽြမ္းဝင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ျဖစ္တယ္
သူမ ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေစာင့္တယ္..
ကၽြန္ေတာ္ သူမဆီ
ေရာက္ေအာင္ သြားလိုက္တယ္
ဒါပါပဲ။ ။
-လက္ဝဲ-
