ထာဝရပါ ေမာင္။ ေမာင္ဟာ ျဖဴ႕ရဲ႕ ထာဝရပါ။ ျဖဴဟာ ေမာင္တန္ဖိုးထားရတဲ့ ေမာင္ ျမတ္ႏိုးရတဲ့ ေမာင္ခ်စ္ရတဲ့ အရာေတြ စုျပံဳရွိေနတဲ့ လူသားမိန္းမတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရတာ ျဖဴ သိပ္ ၾကည္ႏူးတယ္။ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ကို ျဖဴ ရင္ခုန္လွိဳက္ေမာ အံ့ၾသမင္သက္ရပါတယ္ ေမာင္။ ျဖဴလို မိန္းမတစ္ေယာက္ ေမာင့္ဘဝထဲမွာ ျဖဴျဖဴစင္စင္ ရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြက ေမာင့္ကို သာယာခ်မ္းေျမ႕ေစသတဲ့လား ေမာင္ရယ္။ တကယ္ပဲ ျဖဴ႕ရဲ႕ ထာဝရပါ ေမာင္။
ေမာင္ခ်စ္တဲ့ ျဖဴဆိုတဲ့မိန္းမမွာ ေမာင္နဲ႔တူတဲ့ ဇီဇဝါပင္တစ္ပင္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ေမာင္။ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို တန္ဖိုးထားသလို ျဖဴလဲ ေမာင့္ကို တန္ဖိုးထားတယ္၊ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို ျမတ္ႏိုးသလို ျဖဴလဲ ေမာင့္ကို ျမတ္ႏိုးတယ္၊ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို ခ်စ္သလို ျဖဴလဲ ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ေလးအေၾကာင္း ေျပာရင္း သိေစခ်င္လို႔ နားေထာင္ေပးပါလား ေမာင္။
အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ေလးကေလ ျဖဴ႕ဆီမွာ ဇီဇဝါပင္အျဖစ္ မရွိခင္တည္းက (တျခား ဇီဇဝါပင္တစ္ပပင္ရဲ႕ အကိုင္းအခက္ကေလး တစ္ကိုင္း ဘဝကတည္းက) ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တစ္သီၾကီးနဲ႔ ျဖဴ႕ရင္ထဲကို ေရာက္ေနခဲ့တာ။ ဇီဇဝါ ကိုင္းေလး တစ္ကိုင္းကို ျဖဴပိုင္တဲ့ ဇီဇဝါပင္ ျဖစ္ေအာင္ ျဖဴ မတတ္တဲ့ ကိုင္းကူးစိုက္ပ်ိဳးနည္းနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳး ေမြးျမဴဖို႔ ျဖဴစျပီး ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္ ေမာင္။ ျဖဴတို႔ျမိဳ႕ရဲ႕ ေစ်းထဲက ပ်ိဳးပင္ေတြေရာင္းတဲ့ အန္တီၾကီးတစ္ေယာက္ဆီမွာ ကိုင္းကူးစိုက္တဲ့ နည္းကို သင္ယူတယ္။ ျပီးမွ ျဖဴ႕ ဇီဇဝါပင္ ျဖစ္လာမယ့္ အဲ့ဒီ ဇီဇဝါကိုင္းေလးကို ကူးယူစိုက္ပ်ိဳးဖို႔ အဲ့ဇီဇဝါပင္ၾကီးေပၚမွာပဲ စျပီး ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာ ေမာင္ရဲ႕။ အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ၾကီးေပၚက ျဖဴ႕စိတ္ၾကိဳက္ အကိုင္းကေလးကို အသားေတြ ေပၚလာေအာင္ အကိုင္း အေပၚယံလႊာ ပတ္ပတ္လည္ကို ဓါးနဲ႔ ျခစ္ထုတ္ပစ္တယ္။ ဇီဇဝါ ကိုင္း အသားေလးေတြ ေပၚလာေရာ။ ေနာက္တစ္ဆင့္အေနနဲ႔ အုန္းခြံေတြကို ေရဆြတ္၊ ေျမေဆြးနည္းနည္းကို အဲ့အုန္းခြံေတြၾကားထဲ ေရာညွပ္ျပီးထည့္၊ အဲ့ဒီ ေျမေဆြး ညွပ္ထည့္ထားတဲ့ အုန္းခြံေတြကို ေစာေစာက ကိုင္းသားေလးေတြ ေပၚေနတဲ့ ဇီဇဝါကိုင္းေနရာမွာ ပတ္ထားျပီး ေလွ်ာ္ၾကိဳးနဲ႔ စည္းထားရတယ္။ ေလွ်ာ္ေတြေဆြးျပီး ျပတ္ထြက္ကုန္မွာစိုးလို႔ သြပ္နန္းၾကိဳးနဲ႔ေတာင္ ထပ္စည္းထားလိုက္ေသးတယ္။ အသားေပၚေအာင္ထြင္ ျပီး ေျမေဆြးအုန္းခြံ ပတ္ထားတဲ့ အဲဒီ ဇီဇဝါ ကိုင္းေလးကို ခ်ိဳးခုတ္မယူေသးပဲ အပင္မွာပဲ ဒီတိုင္းထားထားတယ္။ အဲဒီ အကိုင္းေလးကို ေရမွန္မွန္ေလာင္းေပးရတာေပါ့ ေမာင္ရယ္။ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေန႔တိုင္း ေရပံုမွန္ေလာင္းေပးရင္ ဇီဇဝါကိုင္းသားထဲက အျမစ္ေတြ ေျမေဆြးအုန္းခြံေတြၾကားထဲက ထြက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ပ်ိဳးပင္ေရာင္းတဲ့ အန္တီၾကီးက သင္ေပးလိုက္လို႔ ျဖဴစိတ္ရွည္ရွည္ ေစာင့္ခဲ့တယ္ေမာင္။ ေမာင့္ကို ျဖဴ႕ဘဝထဲမွာ ျဖဴ႕ခ်စ္သူ မျဖစ္ခင္ကတည္းက အဲ့ဒီ ဇီဇဝါ ကိုင္းေလးကို ခ်စ္သလို ေမာင့္ကို ခ်စ္ခဲ့တာ။ ေမာင့္ကို ေမာင္လို႔ ေခၚႏိုင္ေအာင္ ျဖဴ စနစ္တက် ျပင္ဆင္ခဲ့တာပါ ေမာင္။ ဒါကို ေမာင္ သိမွာပါေလ။
ျဖဴ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အတိုင္းပဲ။ ဇီဇဝါကိုင္းထဲက အျမစ္ေလးေတြ ေျမေဆြး အုန္းခြံေတြကားထဲက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ တိုးထြက္လာေတာ့ ျဖဴေပ်ာ္လိုက္တာမ်ား ဘာနဲ႔မွကို မတူဘူး ေမာင္ရယ္။ အဲဒီအကိုင္းကို အျမစ္ထြက္ေနတဲ့ ေနရာရဲ႕ ေနာက္နား နည္းနည္းေလး တိုးျပီး ခုတ္ယူလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ျဖဴၾကိဳျပီး ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ေျမေဆြးႏိုင္ႏိုင္နဲ႔ ပန္းအိုးေလးထဲ ေျပာင္းျပီး စိုက္လိုက္တယ္။ ေမာင္သိလား။ အဲဒီေန႔က ေမာင့္ကို ေမာင္လို႔ စေခၚတဲ့ေန႔ကလို ျပီးျပည့္စံုတဲ့ ေက်နပ္မႈေတြနဲ႔ ျဖဴ ၾကည္ႏူးခဲ့ရတာ။ တျခား ဇီဇဝါပင္ရဲ႕ အကိုင္းတစ္ကိုင္းဘဝ ကေန ျဖဴပိုင္တဲ့ ဇီဇဝါပင္ေလးတစ္ပင္ ျဖစ္သြားတဲ့ ေန႔ေပါ့ ေမာင္ရယ္။
ေမာင္...
ျဖဴ အဲဒီေန႔ကစျပီး ျဖဴ႕ဇီဇဝါပင္ေလးအတြက္ သီးသန္႔ ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ မနက္မိုးလင္းလို႔ မ်က္စိႏွစ္လံုး ဖြင့္ျပီ ဆိုတာနဲ႔ ဇီဇဝါပင္ေလးနား ေရာက္သြားျပီ။ ဇီဇဝါပင္ေလး ေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ျပီး ေရေလာင္းေပါင္းသင္တာေတြ ျပီးေတာ့မွ ျဖဴ မ်က္ႏွာသစ္တယ္။ ေနာက္ တစ္ေနကုန္ ဇီဇဝါပင္ေလးနဲ႔ အတူတူ ေနတယ္။ မနက္စာစားလဲ ဇီဇဝါပင္ေလးနားမွာ၊ ေက်ာင္းသြားခါနီးလဲ ဇီဇဝါပင္ေလးနားမွာ၊ ေက်ာင္းဆင္းလို႔ အိမ္ျပန္လာရင္လဲ ဇီဇဝါပင္ေလးနားမွာ၊ စာက်က္လဲ ဇီဇဝါပင္ေလးနားမွာပဲ။ ေျပာရရင္ ေမာင္ရယ္...၊ ဇီဇဝါပင္ေလးနဲ႔ ျဖဴနဲ႔က တစ္သားတည္း ျဖစ္သြားခဲ့တာ။ ျဖဴေျပာတာကို နားေထာင္ရင္း ေမာင့္ စိတ္ထဲ ေမာင့္ေဘးမွာ ေမာင့္လက္ေလးကို ခ်ိတ္ျပီး တစ္ခ်ိန္လံုး ရွိေနတဲ့၊ ေမာင္သြားရာေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနတဲ့ ေမာင့္ အရိပ္ကေလး ျဖဴ႕ကို ျမင္ေယာင္ေနမွာေပါ့ေနာ္။ ဟုတ္တယ္ ေမာင္ရဲ႕။ ျဖဴေလ.. ျဖဴကိုယ္တိုင္ ဇီဇဝါပင္ေလးေနရာမွာ ဝင္ျပီး ရွင္သန္ၾကည့္မိဖူးတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ဇီဇဝါပင္ေလးဟာ အရင္ ဇီဇဝါကိုင္းေလး ဘဝတုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ ရွိရင္းစြဲ အရြက္၊ အခက္ ေလးေတြနဲ႕ ေဝဆာ လွပေနခဲ့တာ။ ျဖဴ ၾကည့္ေနရင္း ၾကည့္ေနရင္း နဲ႔ တစိမ့္စိမ့္ ၾကည္ႏူးေနခဲ့ရတာေပါ့ ေမာင္ရယ္။ ေမာင့္ မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ၾကည့္ျပီး ေက်နပ္ေနတတ္တဲ့ ျဖဴက အဲဒီတုန္းကလဲ အဲလို ေက်နပ္မႈမ်ိဳး ရခဲ့ဖူးတယ္ ေမာင္ရယ္။
ဒါေပမယ့္ ေမာင္ရယ္...
ဇီဇဝါ ပင္ေလးက ျဖဴ႕ကို ျပီးျပည့္စံုတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အျမဲတမ္း မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး ေမာင္... ။ သိလား.။ အရြက္သစ္ေတြ ေဝလာျပီး အဖူးအပြင့္သစ္ေတြ ျမင္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ဇီဇဝါ ပင္ေလးက ေလ... ျဖဴ ေရေလာင္း ေပါင္းသင္ျပီး အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေန ေန တဲ့ ၾကားထဲကပဲ ရွိရင္းစြဲ အရြက္ေတြ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ညွိဳးေလ်ာ္ လာျပီး တစ္ရြက္ျပီးတစ္ရြက္ ေၾကြက်ကုန္တယ္။ ျဖဴ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ ျဖဴ႕ အိပ္မက္ေတြ ေဝဝါးကုန္ေအာင္ ဇီဇဝါ ပင္ေလး ႏွိပ္စက္တယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ အရြက္ေတြ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေၾကြေနတဲ့ ဇီဇဝါ ပင္ေလးကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လက္က်န္ေလးနဲ႔ ေရေလာင္းရတဲ့ ေန႔ေတြဟာ ျဖဴ႕အတြက္ အပင္ပန္းဆံုး ဝမ္းအနည္းရဆံုး ေန႔ရက္ေတြပါ ေမာင္။ အဲဒီေန႔ေတြဟာ ေမာင္နဲ႔ ပက္သက္ျပီး ေမာင့္ ခ်စ္သူ ဘဝမွာ ေမာင္အဆင္ မေျပမႈေတြ၊ က်ပ္တည္းမႈေတြ၊ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ျဖဴ႕နားမွာ စိတ္ဓါတ္က်၊ ႏြမ္းလ်ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲ ေမာင္။ ေမာင္ အဆင္ေျပလာမယ့္ တစ္ေန႔၊ ေမာင့္ စိတ္ေတြ ျပည့္ဝ ေပ်ာ္ရႊင္ လာမယ့္ ေန႔ကို ျဖဴ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ျဖဴ ေမာင့္ ေဘးမွာ အားေပး ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ရသလို မ်ိဳးေပါ့။
ေမာင့္ ဘဝရဲ႕ နာက်င္ခ်ိန္ေတြဟာ ျဖဴ႕ ႏွလံုးသားရဲ႕ မြန္းက်ပ္ ေၾကကြဲရတဲ့ အခ်ိန္ေတြပါပဲ...။ ေခါင္းငိုက္စိုက္ နဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့ ေမာင္ က အရြက္ေတြ မရွိေတာ့တဲ့ ကိုင္းကူးထားတဲ့ ဇီဇဝါပင္ေလးနဲ႔ သိပ္တူတာပဲ။ ေမာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စိတ္ခြန္အားေတြ ျပည့္ဝ ေနေအာင္ ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ပါ ေမာင္ရယ္ေနာ္...။
ဇီဇဝါ ပင္ေလးအေၾကာင္း ဆက္ေျပာရဦးမယ္ ေမာင္ရဲ႕...။
အဲဒီလိုနဲ႔ ... အကိုင္းငုတ္တို ဇီဇဝါပင္ေလးဟာ ျဖဴ စိတ္လက္မသာမယာ ေလာင္းေနတဲ့ ေရေတြကို ေသာက္သံုးရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာျပီး ေႏြေႏွာင္းလို႔ မိုးေျပာင္းခ်ိန္ထိေတာင္ ေရာက္လာေရာ..။ မိုးေရ စိုစြတ္ေနတဲ့ ပန္းရံုေလးေတြ ၾကားထဲမွာ ဇီဇဝါပင္ေလး ရဲ႕ ပူျပင္းေသြ႔ေျခာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုး လြန္ေျမာက္ခ်ိန္ ကိုလဲ ေရာက္လာျပီေပါ့ေမာင္။ ဇီဇဝါပင္ေလးမွာ အရြက္သစ္ေလးဟာ ကိုင္းထိပ္ဖ်ားေလးမွာ အစိမ္းေရာင္ အဖုေလး ျပဴတစ္တစ္နဲ႔ ထြက္လာတယ္..။ အိုး... ေပ်ာ္လိုက္တာဆိုတာေလ..။ ျဖဴ႕ ဘဝမွာ အဲေလာက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ိဳး သိပ္မရခဲ့ဖူးပါဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အသစ္နဲ႔ ေရေလာင္းရတာ ဘဝင္က် သြားတဲ့ ျဖဴ႕အတြက္ ဇီဇဝါ ပင္ေလးကလဲ သူ႔ ရွိရင္းစြဲ အရြက္ေတြ မဟုတ္ပဲ.. အရြက္သစ္ေလးေတြနဲ႔ ဘဝသစ္ တစ္ခု ကို ျဖတ္သန္း ရွင္သန္ေပးလာတယ္။ ရြက္သစ္ေဝတဲ့ ဇီဇဝါကိုင္းေလးဟာ အခု သူ႕ ဘဝ သစ္ ဇီဇဝါပင္ အစစ္ေလးေပါ့။
ဒါ ျဖဴ႕အတြက္ ေပါ့။ ဒါ ျဖဴ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ဇီဇဝါ ပင္ေလးက ျဖည့္ဆည္းေပးေနတာ ေမာင္ .. သိလား။ ေမာင့္လိုပဲေလ.. ျဖဴ႕ အားငယ္ ဝမ္းနည္းမႈေတြကို ဘယ္သူနဲ႔ မွ မတူတဲ့ အားေပးႏွစ္သိမ့္မႈေတြ၊ အလိုလိုက္ ဂရုစိုက္မႈေတြနဲ႔ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို ခ်စ္ခဲ့တာေလ။ ျဖဴ႕ အခ်စ္နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ စိတ္ခ်မ္းသာမႈမ်ိဳးကို ေမာင္လဲ ၾကိဳးစား ရုန္းကန္ရင္း ေမာင့္ ဘဝ တစ္ခု ျဖဴ႕အတြက္ ေပးခဲ့တယ္ေလ။
ျဖဴ ရခဲ့ဖူးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြထဲမွာ...
ဇီဇဝါ ပင္ေလးရယ္... ေမာင္ ရယ္...
ေမာင္ ရယ္... ဇီဇဝါ ပင္ေလးရယ္....
ဇီဇဝါပင္ေလးကို ခ်စ္တယ္...
ျပီးေတာ့ ....
ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္..။ ။
ေမာင္ ...
အဲဒီ ဇီဇဝါ ပင္ေလး အရြယ္ေရာက္ လာတယ္..။ အဖူး အပြင့္ေတြ ေဝေဝ ဆာဆာ အရြက္ ေတြ ဖားဖား သန္သန္မာမာနဲ႔ ျဖဴ႕ လက္ထဲမွာ ဇီဇဝါပင္ ေကာင္းေကာင္း တစ္ပင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ျဖဴ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိပ္ေတာ္တဲ့ ဥယ်ဥ္မွဴးပါလား လို႔ေတာင္ ဘဝင္ေလဟပ္ မိေသးတာေပါ့ ေမာင္။ ျဖဴ႕ ျခံထဲမွာ ျဖဴ႕ ဇီဇဝါပင္ေလး ပြင့္တဲ့ အခ်ိန္ ဘုရားပန္းကပ္တယ္။ အမ်ား သူငါ ေငးေလာက္တဲ့ ဇီဇဝါ ပန္းေလးေတြဟာ ျဖဴ႕ ျခံထဲမွာ ေရာက္လာတဲ့ လူတိုင္းကို ေမႊးပ်ံ႕ ၾကည္ႏူး ျပံဳးရႊင္ေစတယ္။
ျဖဴ ယံုၾကည္ အားကိုးတဲ့ ေမာင္ ကလဲ ျဖဴ႕ကို ေမာင့္လက္ေမာင္းမွာ မွီတြယ္ ျပီး ေမာင့္ ေဘးမွာ ျပံဳးရႊင္ ရယ္ေမာျပီး ေမာင္နဲ႔ အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားလာေနႏိုင္ ေအာင္ ျဖဴ႕ကို ခ်စ္ခဲ့တာပဲ။ ဇီဇဝါ ပင္ေလးလိုပဲ ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္။
ခု ေနာက္ဆံုး ေျပာမယ့္ စကားကို ေမာင္ ယံုမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။
အဲဒီ ဇီဇဝါ ပင္ ေလးကို ျဖဴ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တယ္။
................
...............
..................
ဟုတ္တယ္.. ေမာင္။ ျဖဴ အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ ေလးကို ျဖဴ သိပ္ ခင္မင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့တာ။ ျဖဴ႕ အရပ္ ေလာက္ ရွိေနတဲ့ အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ၾကီးကို ဆိုက္ကားနဲ႔ တင္ျပီး သူငယ္ခ်င္းအိမ္ ကို ယူသြားျပီး ျဖဴကိုယ္တိုင္ သူ႔ ျခံထဲမွာ သြားထားေပးခဲ့တာ။ သူကေတာ့ ဇီဇဝါပင္ေလး လက္ေဆာင္ေပးတယ္ လို႔ ထင္မွာပဲ။
မဟုတ္ဘူး ေမာင္။ ျဖဴ သူ႔ကို ဇီဇဝါပင္ လက္ေဆာင္ ေပး တာ မဟုတ္ဘူး။ ျဖဴ႕ရဲ႕ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ၊ ျဖဴ႕ရဲ႕ ယုယၾကင္နာမႈ၊ ျဖဴ႕ ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ရင္ခုန္မႈေတြ ကို လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့တာ။
ဒါေပမယ့္ ျဖဴ ေက်နပ္ပါတယ္။ ဇီဇဝါပင္ေလးကို သူ ဝမ္းသာအယ္လဲ လက္ခံျပီး ျဖဴနဲ႔ ျဖဴ႕သူငယ္ခ်င္းေလးရဲ႕ ၾကားထဲက ခင္မင္မႈ ေႏွင္ၾကိဳးကို ဇီဇဝါပင္ေလးကို ေလာင္းတဲ့ ေရတစ္ခြက္ အျဖစ္ သေဘာထားျပီး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တာ ဆိုေတာ့ ျဖဴတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြကို အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ေလးရဲ႕ အပြင့္ လွလွေလးေတြ အျဖစ္ ျပန္ျမင္ရတယ္ေလ။ ျဖဴ ေပ်ာ္တာေပါ့။
ဇီဇဝါပင္ေလးကို ျဖဴ စြန္႔လႊတ္လိုက္ ရျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ေပမယ့္ ေမာင္ ဆိုတဲ့ ျဖဴ႕ ႏွလံုးသား ကိုေတာ့ ျဖဴ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ပါဘူး ေမာင္....။
ေမာင့္ကို ျဖဴ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ပဲ စြန္႔လႊတ္ရ စြန္႔လႊတ္ရ.. ျဖဴ ေပ်ာ္ႏိုင္မွာ ေက်နပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေမာင္ သိတယ္မဟုတ္လား။
ျဖဴ႕ဘဝ ဟာ ေမာင္ပါ။
ေမာင္ ဟာ ဇီဇဝါပင္ေလး ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုရင္ ျဖဴ ခ်က္ခ်င္း အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ေလး အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ ပန္းအိုးေလးကို ခြဲျပီး ျဖဴ႕ႏွလံုးသားထဲမွာ က်င္းနက္နက္ေလးတူးျပီး ေျပာင္းစိုက္ထားလိုက္မွာ ေမာင္ရဲ႕.. သိလား။
ျဖဴ႕ ႏွလံုးသားထဲကို ေမာင့္ ခ်စ္ျခင္း အျမစ္ေတြကို တြယ္ရစ္ ေႏွာင္ဖြဲ႕ျပီး သက္ဆံုးထိ ခ်စ္မယ္ မဟုတ္လား။
ျဖဴ ဘဝမွာ ေမာင္ ဆုိတဲ့ ဇီဇဝါ ပင္ေလး မရွိလို႔ မျဖစ္ဘူးေမာင္။
ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္။
ေလးစားလ်က္
လက္ဝဲ
ေမာင္ခ်စ္တဲ့ ျဖဴဆိုတဲ့မိန္းမမွာ ေမာင္နဲ႔တူတဲ့ ဇီဇဝါပင္တစ္ပင္ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ေမာင္။ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို တန္ဖိုးထားသလို ျဖဴလဲ ေမာင့္ကို တန္ဖိုးထားတယ္၊ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို ျမတ္ႏိုးသလို ျဖဴလဲ ေမာင့္ကို ျမတ္ႏိုးတယ္၊ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို ခ်စ္သလို ျဖဴလဲ ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ေလးအေၾကာင္း ေျပာရင္း သိေစခ်င္လို႔ နားေထာင္ေပးပါလား ေမာင္။
အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ေလးကေလ ျဖဴ႕ဆီမွာ ဇီဇဝါပင္အျဖစ္ မရွိခင္တည္းက (တျခား ဇီဇဝါပင္တစ္ပပင္ရဲ႕ အကိုင္းအခက္ကေလး တစ္ကိုင္း ဘဝကတည္းက) ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တစ္သီၾကီးနဲ႔ ျဖဴ႕ရင္ထဲကို ေရာက္ေနခဲ့တာ။ ဇီဇဝါ ကိုင္းေလး တစ္ကိုင္းကို ျဖဴပိုင္တဲ့ ဇီဇဝါပင္ ျဖစ္ေအာင္ ျဖဴ မတတ္တဲ့ ကိုင္းကူးစိုက္ပ်ိဳးနည္းနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳး ေမြးျမဴဖို႔ ျဖဴစျပီး ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္ ေမာင္။ ျဖဴတို႔ျမိဳ႕ရဲ႕ ေစ်းထဲက ပ်ိဳးပင္ေတြေရာင္းတဲ့ အန္တီၾကီးတစ္ေယာက္ဆီမွာ ကိုင္းကူးစိုက္တဲ့ နည္းကို သင္ယူတယ္။ ျပီးမွ ျဖဴ႕ ဇီဇဝါပင္ ျဖစ္လာမယ့္ အဲ့ဒီ ဇီဇဝါကိုင္းေလးကို ကူးယူစိုက္ပ်ိဳးဖို႔ အဲ့ဇီဇဝါပင္ၾကီးေပၚမွာပဲ စျပီး ျပင္ဆင္ခဲ့ရတာ ေမာင္ရဲ႕။ အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ၾကီးေပၚက ျဖဴ႕စိတ္ၾကိဳက္ အကိုင္းကေလးကို အသားေတြ ေပၚလာေအာင္ အကိုင္း အေပၚယံလႊာ ပတ္ပတ္လည္ကို ဓါးနဲ႔ ျခစ္ထုတ္ပစ္တယ္။ ဇီဇဝါ ကိုင္း အသားေလးေတြ ေပၚလာေရာ။ ေနာက္တစ္ဆင့္အေနနဲ႔ အုန္းခြံေတြကို ေရဆြတ္၊ ေျမေဆြးနည္းနည္းကို အဲ့အုန္းခြံေတြၾကားထဲ ေရာညွပ္ျပီးထည့္၊ အဲ့ဒီ ေျမေဆြး ညွပ္ထည့္ထားတဲ့ အုန္းခြံေတြကို ေစာေစာက ကိုင္းသားေလးေတြ ေပၚေနတဲ့ ဇီဇဝါကိုင္းေနရာမွာ ပတ္ထားျပီး ေလွ်ာ္ၾကိဳးနဲ႔ စည္းထားရတယ္။ ေလွ်ာ္ေတြေဆြးျပီး ျပတ္ထြက္ကုန္မွာစိုးလို႔ သြပ္နန္းၾကိဳးနဲ႔ေတာင္ ထပ္စည္းထားလိုက္ေသးတယ္။ အသားေပၚေအာင္ထြင္ ျပီး ေျမေဆြးအုန္းခြံ ပတ္ထားတဲ့ အဲဒီ ဇီဇဝါ ကိုင္းေလးကို ခ်ိဳးခုတ္မယူေသးပဲ အပင္မွာပဲ ဒီတိုင္းထားထားတယ္။ အဲဒီ အကိုင္းေလးကို ေရမွန္မွန္ေလာင္းေပးရတာေပါ့ ေမာင္ရယ္။ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ေန႔တိုင္း ေရပံုမွန္ေလာင္းေပးရင္ ဇီဇဝါကိုင္းသားထဲက အျမစ္ေတြ ေျမေဆြးအုန္းခြံေတြၾကားထဲက ထြက္လာလိမ့္မယ္လို႔ ပ်ိဳးပင္ေရာင္းတဲ့ အန္တီၾကီးက သင္ေပးလိုက္လို႔ ျဖဴစိတ္ရွည္ရွည္ ေစာင့္ခဲ့တယ္ေမာင္။ ေမာင့္ကို ျဖဴ႕ဘဝထဲမွာ ျဖဴ႕ခ်စ္သူ မျဖစ္ခင္ကတည္းက အဲ့ဒီ ဇီဇဝါ ကိုင္းေလးကို ခ်စ္သလို ေမာင့္ကို ခ်စ္ခဲ့တာ။ ေမာင့္ကို ေမာင္လို႔ ေခၚႏိုင္ေအာင္ ျဖဴ စနစ္တက် ျပင္ဆင္ခဲ့တာပါ ေမာင္။ ဒါကို ေမာင္ သိမွာပါေလ။
ျဖဴ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အတိုင္းပဲ။ ဇီဇဝါကိုင္းထဲက အျမစ္ေလးေတြ ေျမေဆြး အုန္းခြံေတြကားထဲက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ တိုးထြက္လာေတာ့ ျဖဴေပ်ာ္လိုက္တာမ်ား ဘာနဲ႔မွကို မတူဘူး ေမာင္ရယ္။ အဲဒီအကိုင္းကို အျမစ္ထြက္ေနတဲ့ ေနရာရဲ႕ ေနာက္နား နည္းနည္းေလး တိုးျပီး ခုတ္ယူလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ျဖဴၾကိဳျပီး ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ေျမေဆြးႏိုင္ႏိုင္နဲ႔ ပန္းအိုးေလးထဲ ေျပာင္းျပီး စိုက္လိုက္တယ္။ ေမာင္သိလား။ အဲဒီေန႔က ေမာင့္ကို ေမာင္လို႔ စေခၚတဲ့ေန႔ကလို ျပီးျပည့္စံုတဲ့ ေက်နပ္မႈေတြနဲ႔ ျဖဴ ၾကည္ႏူးခဲ့ရတာ။ တျခား ဇီဇဝါပင္ရဲ႕ အကိုင္းတစ္ကိုင္းဘဝ ကေန ျဖဴပိုင္တဲ့ ဇီဇဝါပင္ေလးတစ္ပင္ ျဖစ္သြားတဲ့ ေန႔ေပါ့ ေမာင္ရယ္။
ေမာင္...
ျဖဴ အဲဒီေန႔ကစျပီး ျဖဴ႕ဇီဇဝါပင္ေလးအတြက္ သီးသန္႔ ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ မနက္မိုးလင္းလို႔ မ်က္စိႏွစ္လံုး ဖြင့္ျပီ ဆိုတာနဲ႔ ဇီဇဝါပင္ေလးနား ေရာက္သြားျပီ။ ဇီဇဝါပင္ေလး ေဘးမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ျပီး ေရေလာင္းေပါင္းသင္တာေတြ ျပီးေတာ့မွ ျဖဴ မ်က္ႏွာသစ္တယ္။ ေနာက္ တစ္ေနကုန္ ဇီဇဝါပင္ေလးနဲ႔ အတူတူ ေနတယ္။ မနက္စာစားလဲ ဇီဇဝါပင္ေလးနားမွာ၊ ေက်ာင္းသြားခါနီးလဲ ဇီဇဝါပင္ေလးနားမွာ၊ ေက်ာင္းဆင္းလို႔ အိမ္ျပန္လာရင္လဲ ဇီဇဝါပင္ေလးနားမွာ၊ စာက်က္လဲ ဇီဇဝါပင္ေလးနားမွာပဲ။ ေျပာရရင္ ေမာင္ရယ္...၊ ဇီဇဝါပင္ေလးနဲ႔ ျဖဴနဲ႔က တစ္သားတည္း ျဖစ္သြားခဲ့တာ။ ျဖဴေျပာတာကို နားေထာင္ရင္း ေမာင့္ စိတ္ထဲ ေမာင့္ေဘးမွာ ေမာင့္လက္ေလးကို ခ်ိတ္ျပီး တစ္ခ်ိန္လံုး ရွိေနတဲ့၊ ေမာင္သြားရာေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနတဲ့ ေမာင့္ အရိပ္ကေလး ျဖဴ႕ကို ျမင္ေယာင္ေနမွာေပါ့ေနာ္။ ဟုတ္တယ္ ေမာင္ရဲ႕။ ျဖဴေလ.. ျဖဴကိုယ္တိုင္ ဇီဇဝါပင္ေလးေနရာမွာ ဝင္ျပီး ရွင္သန္ၾကည့္မိဖူးတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ဇီဇဝါပင္ေလးဟာ အရင္ ဇီဇဝါကိုင္းေလး ဘဝတုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ ရွိရင္းစြဲ အရြက္၊ အခက္ ေလးေတြနဲ႕ ေဝဆာ လွပေနခဲ့တာ။ ျဖဴ ၾကည့္ေနရင္း ၾကည့္ေနရင္း နဲ႔ တစိမ့္စိမ့္ ၾကည္ႏူးေနခဲ့ရတာေပါ့ ေမာင္ရယ္။ ေမာင့္ မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ၾကည့္ျပီး ေက်နပ္ေနတတ္တဲ့ ျဖဴက အဲဒီတုန္းကလဲ အဲလို ေက်နပ္မႈမ်ိဳး ရခဲ့ဖူးတယ္ ေမာင္ရယ္။
ဒါေပမယ့္ ေမာင္ရယ္...
ဇီဇဝါ ပင္ေလးက ျဖဴ႕ကို ျပီးျပည့္စံုတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို အျမဲတမ္း မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး ေမာင္... ။ သိလား.။ အရြက္သစ္ေတြ ေဝလာျပီး အဖူးအပြင့္သစ္ေတြ ျမင္လာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ဇီဇဝါ ပင္ေလးက ေလ... ျဖဴ ေရေလာင္း ေပါင္းသင္ျပီး အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ေန ေန တဲ့ ၾကားထဲကပဲ ရွိရင္းစြဲ အရြက္ေတြ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ညွိဳးေလ်ာ္ လာျပီး တစ္ရြက္ျပီးတစ္ရြက္ ေၾကြက်ကုန္တယ္။ ျဖဴ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ ျဖဴ႕ အိပ္မက္ေတြ ေဝဝါးကုန္ေအာင္ ဇီဇဝါ ပင္ေလး ႏွိပ္စက္တယ္။ တစ္ေန႔ တစ္ေန႔ အရြက္ေတြ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေၾကြေနတဲ့ ဇီဇဝါ ပင္ေလးကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ လက္က်န္ေလးနဲ႔ ေရေလာင္းရတဲ့ ေန႔ေတြဟာ ျဖဴ႕အတြက္ အပင္ပန္းဆံုး ဝမ္းအနည္းရဆံုး ေန႔ရက္ေတြပါ ေမာင္။ အဲဒီေန႔ေတြဟာ ေမာင္နဲ႔ ပက္သက္ျပီး ေမာင့္ ခ်စ္သူ ဘဝမွာ ေမာင္အဆင္ မေျပမႈေတြ၊ က်ပ္တည္းမႈေတြ၊ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ျဖဴ႕နားမွာ စိတ္ဓါတ္က်၊ ႏြမ္းလ်ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြနဲ႔ အတူတူပါပဲ ေမာင္။ ေမာင္ အဆင္ေျပလာမယ့္ တစ္ေန႔၊ ေမာင့္ စိတ္ေတြ ျပည့္ဝ ေပ်ာ္ရႊင္ လာမယ့္ ေန႔ကို ျဖဴ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ျဖဴ ေမာင့္ ေဘးမွာ အားေပး ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ရသလို မ်ိဳးေပါ့။
ေမာင့္ ဘဝရဲ႕ နာက်င္ခ်ိန္ေတြဟာ ျဖဴ႕ ႏွလံုးသားရဲ႕ မြန္းက်ပ္ ေၾကကြဲရတဲ့ အခ်ိန္ေတြပါပဲ...။ ေခါင္းငိုက္စိုက္ နဲ႔ အဆင္မေျပတဲ့ ေမာင္ က အရြက္ေတြ မရွိေတာ့တဲ့ ကိုင္းကူးထားတဲ့ ဇီဇဝါပင္ေလးနဲ႔ သိပ္တူတာပဲ။ ေမာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စိတ္ခြန္အားေတြ ျပည့္ဝ ေနေအာင္ ျပဳျပင္တည္ေဆာက္ပါ ေမာင္ရယ္ေနာ္...။
ဇီဇဝါ ပင္ေလးအေၾကာင္း ဆက္ေျပာရဦးမယ္ ေမာင္ရဲ႕...။
အဲဒီလိုနဲ႔ ... အကိုင္းငုတ္တို ဇီဇဝါပင္ေလးဟာ ျဖဴ စိတ္လက္မသာမယာ ေလာင္းေနတဲ့ ေရေတြကို ေသာက္သံုးရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္လာျပီး ေႏြေႏွာင္းလို႔ မိုးေျပာင္းခ်ိန္ထိေတာင္ ေရာက္လာေရာ..။ မိုးေရ စိုစြတ္ေနတဲ့ ပန္းရံုေလးေတြ ၾကားထဲမွာ ဇီဇဝါပင္ေလး ရဲ႕ ပူျပင္းေသြ႔ေျခာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုး လြန္ေျမာက္ခ်ိန္ ကိုလဲ ေရာက္လာျပီေပါ့ေမာင္။ ဇီဇဝါပင္ေလးမွာ အရြက္သစ္ေလးဟာ ကိုင္းထိပ္ဖ်ားေလးမွာ အစိမ္းေရာင္ အဖုေလး ျပဴတစ္တစ္နဲ႔ ထြက္လာတယ္..။ အိုး... ေပ်ာ္လိုက္တာဆိုတာေလ..။ ျဖဴ႕ ဘဝမွာ အဲေလာက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ိဳး သိပ္မရခဲ့ဖူးပါဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အသစ္နဲ႔ ေရေလာင္းရတာ ဘဝင္က် သြားတဲ့ ျဖဴ႕အတြက္ ဇီဇဝါ ပင္ေလးကလဲ သူ႔ ရွိရင္းစြဲ အရြက္ေတြ မဟုတ္ပဲ.. အရြက္သစ္ေလးေတြနဲ႔ ဘဝသစ္ တစ္ခု ကို ျဖတ္သန္း ရွင္သန္ေပးလာတယ္။ ရြက္သစ္ေဝတဲ့ ဇီဇဝါကိုင္းေလးဟာ အခု သူ႕ ဘဝ သစ္ ဇီဇဝါပင္ အစစ္ေလးေပါ့။
ဒါ ျဖဴ႕အတြက္ ေပါ့။ ဒါ ျဖဴ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ဇီဇဝါ ပင္ေလးက ျဖည့္ဆည္းေပးေနတာ ေမာင္ .. သိလား။ ေမာင့္လိုပဲေလ.. ျဖဴ႕ အားငယ္ ဝမ္းနည္းမႈေတြကို ဘယ္သူနဲ႔ မွ မတူတဲ့ အားေပးႏွစ္သိမ့္မႈေတြ၊ အလိုလိုက္ ဂရုစိုက္မႈေတြနဲ႔ ေမာင္ ျဖဴ႕ကို ခ်စ္ခဲ့တာေလ။ ျဖဴ႕ အခ်စ္နဲ႔ ထိုက္တန္တဲ့ စိတ္ခ်မ္းသာမႈမ်ိဳးကို ေမာင္လဲ ၾကိဳးစား ရုန္းကန္ရင္း ေမာင့္ ဘဝ တစ္ခု ျဖဴ႕အတြက္ ေပးခဲ့တယ္ေလ။
ျဖဴ ရခဲ့ဖူးတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြထဲမွာ...
ဇီဇဝါ ပင္ေလးရယ္... ေမာင္ ရယ္...
ေမာင္ ရယ္... ဇီဇဝါ ပင္ေလးရယ္....
ဇီဇဝါပင္ေလးကို ခ်စ္တယ္...
ျပီးေတာ့ ....
ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္..။ ။
ေမာင္ ...
အဲဒီ ဇီဇဝါ ပင္ေလး အရြယ္ေရာက္ လာတယ္..။ အဖူး အပြင့္ေတြ ေဝေဝ ဆာဆာ အရြက္ ေတြ ဖားဖား သန္သန္မာမာနဲ႔ ျဖဴ႕ လက္ထဲမွာ ဇီဇဝါပင္ ေကာင္းေကာင္း တစ္ပင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ျဖဴ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိပ္ေတာ္တဲ့ ဥယ်ဥ္မွဴးပါလား လို႔ေတာင္ ဘဝင္ေလဟပ္ မိေသးတာေပါ့ ေမာင္။ ျဖဴ႕ ျခံထဲမွာ ျဖဴ႕ ဇီဇဝါပင္ေလး ပြင့္တဲ့ အခ်ိန္ ဘုရားပန္းကပ္တယ္။ အမ်ား သူငါ ေငးေလာက္တဲ့ ဇီဇဝါ ပန္းေလးေတြဟာ ျဖဴ႕ ျခံထဲမွာ ေရာက္လာတဲ့ လူတိုင္းကို ေမႊးပ်ံ႕ ၾကည္ႏူး ျပံဳးရႊင္ေစတယ္။
ျဖဴ ယံုၾကည္ အားကိုးတဲ့ ေမာင္ ကလဲ ျဖဴ႕ကို ေမာင့္လက္ေမာင္းမွာ မွီတြယ္ ျပီး ေမာင့္ ေဘးမွာ ျပံဳးရႊင္ ရယ္ေမာျပီး ေမာင္နဲ႔ အတူ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားလာေနႏိုင္ ေအာင္ ျဖဴ႕ကို ခ်စ္ခဲ့တာပဲ။ ဇီဇဝါ ပင္ေလးလိုပဲ ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္။
ခု ေနာက္ဆံုး ေျပာမယ့္ စကားကို ေမာင္ ယံုမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။
အဲဒီ ဇီဇဝါ ပင္ ေလးကို ျဖဴ စြန္႔လႊတ္ခဲ့တယ္။
................
...............
..................
ဟုတ္တယ္.. ေမာင္။ ျဖဴ အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ ေလးကို ျဖဴ သိပ္ ခင္မင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့တာ။ ျဖဴ႕ အရပ္ ေလာက္ ရွိေနတဲ့ အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ၾကီးကို ဆိုက္ကားနဲ႔ တင္ျပီး သူငယ္ခ်င္းအိမ္ ကို ယူသြားျပီး ျဖဴကိုယ္တိုင္ သူ႔ ျခံထဲမွာ သြားထားေပးခဲ့တာ။ သူကေတာ့ ဇီဇဝါပင္ေလး လက္ေဆာင္ေပးတယ္ လို႔ ထင္မွာပဲ။
မဟုတ္ဘူး ေမာင္။ ျဖဴ သူ႔ကို ဇီဇဝါပင္ လက္ေဆာင္ ေပး တာ မဟုတ္ဘူး။ ျဖဴ႕ရဲ႕ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ၊ ျဖဴ႕ရဲ႕ ယုယၾကင္နာမႈ၊ ျဖဴ႕ ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ ရင္ခုန္မႈေတြ ကို လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့တာ။
ဒါေပမယ့္ ျဖဴ ေက်နပ္ပါတယ္။ ဇီဇဝါပင္ေလးကို သူ ဝမ္းသာအယ္လဲ လက္ခံျပီး ျဖဴနဲ႔ ျဖဴ႕သူငယ္ခ်င္းေလးရဲ႕ ၾကားထဲက ခင္မင္မႈ ေႏွင္ၾကိဳးကို ဇီဇဝါပင္ေလးကို ေလာင္းတဲ့ ေရတစ္ခြက္ အျဖစ္ သေဘာထားျပီး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တာ ဆိုေတာ့ ျဖဴတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သံေယာဇဥ္ေတြကို အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ေလးရဲ႕ အပြင့္ လွလွေလးေတြ အျဖစ္ ျပန္ျမင္ရတယ္ေလ။ ျဖဴ ေပ်ာ္တာေပါ့။
ဇီဇဝါပင္ေလးကို ျဖဴ စြန္႔လႊတ္လိုက္ ရျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ေပမယ့္ ေမာင္ ဆိုတဲ့ ျဖဴ႕ ႏွလံုးသား ကိုေတာ့ ျဖဴ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ပါဘူး ေမာင္....။
ေမာင့္ကို ျဖဴ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ပဲ စြန္႔လႊတ္ရ စြန္႔လႊတ္ရ.. ျဖဴ ေပ်ာ္ႏိုင္မွာ ေက်နပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ေမာင္ သိတယ္မဟုတ္လား။
ျဖဴ႕ဘဝ ဟာ ေမာင္ပါ။
ေမာင္ ဟာ ဇီဇဝါပင္ေလး ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုရင္ ျဖဴ ခ်က္ခ်င္း အဲဒီ ဇီဇဝါပင္ေလး အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ ပန္းအိုးေလးကို ခြဲျပီး ျဖဴ႕ႏွလံုးသားထဲမွာ က်င္းနက္နက္ေလးတူးျပီး ေျပာင္းစိုက္ထားလိုက္မွာ ေမာင္ရဲ႕.. သိလား။
ျဖဴ႕ ႏွလံုးသားထဲကို ေမာင့္ ခ်စ္ျခင္း အျမစ္ေတြကို တြယ္ရစ္ ေႏွာင္ဖြဲ႕ျပီး သက္ဆံုးထိ ခ်စ္မယ္ မဟုတ္လား။
ျဖဴ ဘဝမွာ ေမာင္ ဆုိတဲ့ ဇီဇဝါ ပင္ေလး မရွိလို႔ မျဖစ္ဘူးေမာင္။
ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္။
ေလးစားလ်က္
လက္ဝဲ