ရင္ျပည့္ေအာင္ ထိေတာ့ မအီဘူးေပါ့ေလ

မဆိုစေလာက္ အတၱေလးေတြ လက္ထဲကို လြတ္က်လာ....
လက္ထဲကေန လြတ္က်လာ.... ဒီလိုနဲ႕.............
ေမာ့ထားတဲ့ ဦးေခါင္းေတြ... ေထာင္ထားတဲ့ လက္ညွိဳးေတြကို
ၾကည့္ရတာ... ကလန္႔ကလား ႏိုင္လာ... ဒီလိုနဲ႕.....
နီတိ မေက်ခဲ့တဲ့ လက္ေတြ ဒီ ပန္းပုရုပ္မွာ လာထုဆစ္ၾကတုန္း
က်င့္၀တ္ေတြ အတုန္းအရုန္းနဲ႕ေပါ့ေလ။

ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ .... ဆိုတာေတြဟာ.. မီးခိုးလံုးေတြ ျဖစ္လာ..
လံုးေထြး... ပါးလ်ား.... ေပ်ာက္ကြယ္... ဒီလိုနဲ႕.....
ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္တို႔လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ.... ဂုဏ္သိကၡာတစ္ခု...
ညွိဳးမွိန္ ... က်ဆင္း ... ေနာက္ (ေပ်ာက္...ကြယ္)... ဒီလိုနဲ႕...
ေလးနက္မွဳ၊ နက္ရွင္းမွဳေတြဟာ... ေလခ်ဥ္တက္စရာေတြ ျဖစ္ေနၾကတုန္း
ေလထဲမွာ အိမ္ေဆာက္ေနၾကဦး ေပါ့ေလ။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ.....
အလင္းတန္းေလး ျဖတ္ေျပးခြင့္ ရရံု ... လက္ဖ်စ္ကေလး တီးခြင့္ရရံု
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ... အာရံုေတြ ပါးခဲ့ရတယ္.....
အရွိန္အ၀ါ ေတြ ပါးခဲ့ရတယ္......
သိကၡာ ဆိုတာ ပါးခဲ့ရတယ္...
မာန.... ပါးခဲ့ရတယ္...
ပါးခဲ့ရတယ္....။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ
ပါး....... နပ္....... ခဲ့........ ရ......... တယ္....... (ဆိုပါေတာ့)
ဒါဟာလဲ ကိုယ့္ ခြဲထား နဲ႕ကိုယ္ သတ္ပံုျပင္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းေတြပါပဲ..
ဒဏ္ရာတစ္ခု ျဖစ္လာ အမာရြတ္တစ္ခု ျဖစ္လာ....
လက္ညွိဳးၾကီးေထာက္ျပီး ေျပာစရာတစ္ခု ျဖစ္မလာရင္ပဲ
ေတာ္... ပါ.. ျပီ...။

လက္ထဲကေန လက္ထဲကိုပဲ...
အတၱေလးတစ္ခု
ျပဳတ္က်မွဳ (လြတ္က်မွဳ) ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလို႔ပဲ..
ထား.... ထား... လိုက္... တာ... ေပါ့...
သိပ္ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ မဟုတ္ပဲနဲ႕ေပါ့ေလ။

 

လက္ဝဲ

ကဗ်ာဆုိတာ ဒိုင္ယာစီပင္ လဲ ျဖစ္ႏိုင္

• ကၽြန္ေတာ္ရယ္ ေမာင္မိုးခိုက္ရယ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ တြဲ, က ျဖစ္တယ္။

ကဗ်ာဆိုတာ ဒိုင္ယာစီပင္လဲ ျဖစ္ႏိုင္
=================

ကဗ်ာဆိုတာ ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းပဲ...
ကဗ်ာဆိုတာ ေလာက ဓမၼပဲ....
ေနာက္.....
ကဗ်ာဆိုတာ စိတ္ပုတီးတစ္လံုးက်သံပဲ...

ေခ်ာက္....
ျပီးျပီ...
ဒါပဲ...

တစ္ခါထဲ ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္ရင္လဲ
သေဘာပဲ..
ကဗ်ာကေတာ့ ဒါပဲ...
ေခ်ာက္...



ေခ်ာက္

ကဗ်ာဆိုတာ ..
လူစည္ကားရာအရပ္မွာ
လံုးႀကီးေပါက္လွေလး ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ႔
အပ္ခ်ိတ္ တစ္ေခ်ာင္း....

ကုတ္ျခစ္ ၊ ထုရိုက္တဲ႔
ကုတ္တံ..

အံ့ႀသ၊ရင္နာ ၊ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ
ေထြးထုတ္လိုက္တဲ႔
ေထြးခံတစ္လံုး

ဗလာနယ္တစ္ခုကို မွင္ရည္က်ဲက်ဲနဲ႔ ထိုးေဖာက္မယ္႔ ..

ဆူး(ေညွာင္႔) တစ္ေခ်ာင္း

ေနာက္ျပီး....
ဦးေႏွာက္မွာကပ္ေနတဲ႔
သည္းေခ်တစ္လံုး......

ေခ်ာက္

ေနာက္..
တစ္ခ်ိဳ႕ကဗ်ာေတြမွာ
လံုးဝ
ပုဒ္မ မခ်ဘူး..

ေခ်ာက္.......

လက္ဝဲ VS ေမာင္မိုးခိုက္

နဂါးေငြ႔တန္းလို ခဏေလး ငါ .. - ေမာင္မိုးခိုက္

သူငယ္ခ်င္း ေမာင္မိုးခိုက္ ေရးတဲ့ကဗ်ာကို ဆရာဟန္ညြန္႔ ဘာသာျပန္တယ္။ 

နဂါးေငြ႔တန္းလို ခဏေလး ငါ ...

ရိုက္ခြာမရလို႔ ေပါင္းသင္းေနရတဲ႔
ရုပ္နဲ႔နာမ္ႀကီးက
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တံေတြးတဖြီဖြီနဲ႔…
ဒီႀကားထဲ
ဦးေႏွာက္ေဖာက္စားတဲ႔ ပင္႔ကူလဲ
သက္ရွိသဘာ၀အေလွ်ာက္ ေသရမွာေတာ့
ေႀကာက္တာပဲတဲ႔……။

ပစၥည္းခိုးလို႔ ရဲစခန္းေရွ႕
ျဖတ္မေလွ်ာက္ရဲတဲ႔ အျဖစ္မ်ိဳး
မႏွစ္ျမိဳ႕လို႔ ေထြးထုတ္လိုက္ေတာ့
မီးေတာင္ေတြေပါက္သြားေရာ….။

ခတ္ကြ်ဲပဲ ခ်ိဳခ်က္ေတာ့ဘယ္ကင္းမလဲတဲ႔
ဓါးဒဏ္ရာအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေခ်ာင္ထိုးခံရတဲ႔
ဒိုင္းတစ္လက္ အတြက္ရယ္စရာျပကြက္ပါပဲ ..။

မင္းရဲ႕ ..
အနီေရာင္ ၊အ၀ါေရာင္သန္းေနတဲ႔စကားလံုးေတြ
ငါ႔ေရွ႕မွာေျခြခ်
နင္းေလွ်ာက္သြားရံုမွအပ
ငါ႔အတြက္ …သံုးလို႔မရဘူး….။

ခဏေလးပါ…..ခဏေလးပါ
တိမ္လိုလို မီးခိုးလိုလို ခဏေလးပါဘဲ
ငါ႔လို နဂါးေငြ႔တန္းတစ္ေကာင္ အတြက္
ႀကက္ေျခခတ္ခ်င္ယံုသက္သက္နဲ႔ေတာ့
အခ်ိန္ကုန္မခံပါနဲ႔။

ေမာင္မိုးခိုက္ 

Just a Monent, Like a Galaxy, I...

Striking to part, but staying two parts
body and heart, mind and thus.
There is saliva to two hearts.

Still . . .
spider takes the brain of thus . .
was afraid to dead of love
as a living love(life).

Stealing things and walking feels
in front of the police team
may be spitting unwanted things
as explosive feels of volcano feel.

There is no choice to choose
no sore bull and so many cut of blue
that because of backing team
And for the shield is funny thing.

Your . .
words of yellow and reddish talks
our . .
walks of stepping cause
it's useless job.

Moment, just moment
as smoke and cloud take a mount
for my Galaxy way
it's just crossing tales
so don't take me for your pay.

Translated by Han Nyunt

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က အက္ဆစ္မ်ား

မဆူေပမယ့္ ညံေနတဲ့ အနံ႔ေတြၾကားမွာ ခံုလြတ္တစ္လုံးယူထိုင္တယ္
စုေ၀းေနက် ဗရုတ္သုတ္ခည ကို ခ်ိဳက်နဲ႔ မိတ္ဆက္တယ္.....။
အပ်င္းေျပဆိုတဲ႔ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ငုတ္တုတ္ေလးေတြထိုင္ရင္း
ဇြန္းနဲ႔ ခြက္ထဲမွာ ေမႊသူေမႊက် နီကိုတင္းကို ခပ္ျပင္းျပင္း ရွိဳက္သူရွိဳက္ၾက...။
ေတာင္စဥ္ေရမရတင္မက အလာပသလာပ ေကာလဟာလ ပံုမက် ပန္းမက်
အေရမရအဖတ္မရ အခ်ိဳး မက်တက် စကားေတြကို အားရပါးရ ေျပာၾကဆိုၾက ရယ္ၾကေမာၾက....။

အဲဒိထဲမွာ
မနက္က ေျပာင္လိုက္တဲ့ ေကာင္မေလးအေၾကာင္းပါမယ္
မေန႔က ရုပ္ရွင္ထဲက မင္းသမီး အေၾကာင္းပါမယ္
လမ္းထဲက ပခံုးခ်င္းတိုက္မိေနၾကလူေတြ အေၾကာင္းပါမယ္
အီဂ်စ္ျပည္က ကလီယို ပါထရာ အေၾကာင္းပါမယ္
ရက္ကြက္ထဲက စကားမ်ားတဲ့ အပ်ိဳၾကီး အေၾကာင္းပါမယ္
သံစဥ္လွလွေလးေတြ ဆိုရင္း က,တတ္တဲ့ ရွက္ကီရာ အေၾကာင္းပါမယ္
ေက်ာင္းမွာ ျငိလာတဲ့ ရန္ပြဲအေၾကာင္း ပါမယ္
အေမရိကားက လမ္းေဘး ေမွာင္ခို နပမ္းပြဲေတြ အေၾကာင္းပါမယ္
တေလာက ၾကားလိုက္တဲ့ လင္လုပြဲအေၾကာင္းပါမယ္
ခုညကန္မယ့္ ပရီးမီယားလိဂ္ အေၾကာင္းလဲ ပါမယ္..။

..............................ပါမယ္
..............................ပါမယ္
................................ပါမယ္
....................................ပါမယ္။

အဲဒီလိုနဲ႔
လက္ဖက္ရည္ေတြ တစ္ခြက္ျပီးတစ္ခြက္
ေဆးလိပ္ေတြ တစ္လိပ္ျပီးတစ္လိပ္
ေျပာသူေတြ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္
နားေထာင္သူေတြ တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္
ပါးစပ္ေတြ တစ္ေပါက္ျပီးတစ္ေပါက္
နားရြက္ေတြ တစ္စံုျပီးတစ္စံု
စကားေတြ တစ္ခြန္းျပီးတစ္ခြန္း
အေၾကာင္းအရာေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု...။

အဲဒါနဲ႔ပဲ
လက္ဖက္ရည္ခြက္ေတြ မ်ားျပီးရင္းမ်ား
ေဆးလိပ္ျပာေတြ ပြျပီးရင္းပြ
လူေတြ စိတ္ေလျပီးရင္းေလ
ညဥ့္ေတြနက္ျပီးရင္းနက္..။

အဲဒိေနာက္ေတာ့
အခ်ိန္ေတြ
တစ္စကၠန္႔ျပီးတစ္စကၠန္႔
တစ္မိနစ္ျပီး တစ္မိနစ္
တစ္နာရီျပီးတစ္နာရီ။

ေနာက္
ပိုက္ဆံေတြ
တစ္ရြက္ျပီး .... တစ္ရြက္.............။

လက္ဝဲ

(ဟိုးတုန္းက ကဗ်ာေတြ)

မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္

၁။
 ရီေ၀မ်က္၀န္းေတြက
 ဆာေလာင္မွဳအစစ္ေတြပါ အေဖ
 လူေတြ ႏွာေခါင္းရွဳံေအာင္
 သားတို႔ ဘ၀ကို ဘယ္လို လက္တစ္စံုကမ်ား
 ေခ်ာက္ခ်ခဲ့တာလဲ..။

 အ၀တ္ညစ္ေထးေတြကလဲ
 ႏြမ္းပါးမွဳ အစစ္ေတြပါ အေမ
 ဘယ္လို ကံၾကမၼာမ်ိဳးကမ်ား
 သားတို႔ကို အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲက
 ခြဲထုတ္သြားတာလဲ...။

 အေဖတို႔အေမတို႔ မရွိပဲ
 သားတစ္ေယာက္တည္း
 အသိ ေမွာင္မဲမဲ ေတြမွာ
 ဘာဆို ဘာကိုမွ အားတင္းနိုင္စြမ္းမရွိေအာင္
 ပ်ိဳးေထာင္သူမဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႔
 ယိုင္နဲ႔နဲ႔ ရွင္သန္မွဳပါေလ..။

 ၂။
 ျပည့္ျပီးသားအိုးေတြထဲ
 အထပ္ထပ္အခါခါ ေရျဖည့္တဲ့လက္ေတြက
 သားေရွ႕က ဒန္ဖလား ပိန္ပိန္ေလးထဲ
 ေမတၱာေတြ စြန္႔ၾကဲဖို႔ ရြံရွာေနဆဲပဲ .. အေဖ။

 ဂုဏ္ဓနနဲ႔ ဂုဏ္မာနတို႔ရဲ႔
 အညမည ျဖစ္စဥ္ေတြေအာက္မွာ
 သားအသနားခံတဲ့ လက္ဖ၀ါးေလးထဲ
 ေစတနာေတြ ေပးကမ္းဖို႔ ႏွာေခါင္းရွဳံ႕ေနဆဲပဲ.. အေမ။

 မ်က္ေစာင္းထိုးသူ ထိုးသြား
 နွာေခါင္းရွဳံ႕သူ ရွဳံ႕သြား
 တံေတြးေထြးသူေထြးသြား
 ကန္ေၾကာက္သူက ကန္ေၾကာက္သြား
 တမာထက္ခါးတဲ့ ေန႔ရက္ေတြမွာ
 အာဟာရေတြ ျပတ္လပ္ခဲ့ရတာ
 သူတို႔ မစာနာတတ္လို႔ပဲလား အေဖအေမတို႔ရယ္.။

 ၃။
 တစ္လမ္း၀င္ တစ္လမ္းထြက္
 သားအသံေတြ ေၾကကြဲရွအက္
 သားေျခရာေတြ အပ္ေၾကာင္းထပ္
 သားနွဳတ္ခမ္းေတြ တုန္ရီေျခာက္ကပ္
 သားအာရံုေတြ မူးမိုက္လဲက်မတတ္
 ပုထုဇဥ္ေတြကေတာ့ သားကို ရက္စက္ေနတုန္းပဲ..။

 ေအာ္ဟစ္ဆဲဆို ျခိမ္းေျခာက္ ဟိန္းေဟာက္
 လက္ညွိဳးေငါက္ေငါက္ၾကီးေတြေအာက္
 မရွက္နိုင္ မေၾကာက္နိုင္ သားဒူးေထာက္
 ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ သား ေအာက္ၾကိဳ႕
 မႏွစ္ျမိဳ႕တဲ့လူေတြ ဆီက
 သားလိုခ်င္တာ သူတို႔ရဲ႕ ဂရုဏာေလ..။

 ေနပူက်ဲက်ဲ မီးသရဲ ၾကီးလဲ
 သားကို မညွာတာေသးဘူး
 ဓနနဲ႔ရွင္သန္တဲ့ လူကုန္တန္ေတြလဲ
 မာန အေရခြံေတြ မလွန္ၾကေသးဘူး
 ကြဲအက္ပိန္ရွံဳ႕တဲ့ သားခြက္စုတ္ေလးလဲ
 အနုတ္စုတ္ေလးေတြ မလံုေလာက္ေသးဘူး
 ေျခသုတ္ပုဆိုးလူတန္းစား သားလဲ
 ဒီေန႔ ထမင္းမစားရေသးဘူး...။

 ၄။
 သား အသက္ဆက္ဖို႔
 တစ္နပ္ေလာက္ေတာ့ စားမွျဖစ္မယ္.. အေဖ
 ဂ်ိဳင္းေထာက္နဲ႔နဲ႔ ကိုလဲ
 ဂရုစိုက္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူး
 မူးမိုက္ ဟပ္ထိုးလဲသြားမွာလဲ
 ဆင္ျခင္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူး
 သားလုပ္ခ်င္တာ တစ္ခုေလာက္
 အေရာက္လွမ္းခြင့္ ျပဳပါဦး ...အေမ.။

 အေဖနဲ႔အေမ
 သားရင္ေတြ နာလွပါျပီေလ..
သားကို ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေၾကာင့္
 ခုလို စြန္႔ပစ္ခဲ့ရတာလဲ..
ကမၻာေပၚမွာ အသက္ရွင္ေနေသးရင္
 အေမလို႔ ေအာ္ေခၚခ်င္ေသးရဲ႕.
အေဖ. လို႔ ေရရြတ္ခ်င္ပါေသးရဲ႕..။

 သားလိုက္ရွာမယ္....
သား အေရာက္လာမယ္....
ပုန္းကြယ္မေနၾကပါနဲ႔..............
ခုေတာ့ သား၀မ္းေရးအတြက္..
ခရီးဆက္ေနဆဲေလ.............
 ................................................
 "ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းမစားရေသးလို႔.........
 ...................................................
သနားၾကပါခင္ဗ်ာ..........................."

 

လက္ဝဲ

(ဟိုးတုန္းက ကဗ်ာေလးေတြ)

အိပ္မက္ေတြ ေၾကြက်ေနတဲ့ ေကာင္းကင္

စိတ္ကူးေတြအျပင္ဘက္ထြက္ရပ္ဖို႔
 ေလထဲကတိုက္အိမ္ေတြကို အုတ္ျမစ္ခ်ဖို႔
 ေဆးလိပ္ျပာေတြနဲ႔ေရာခါခ်မိတဲ့ အေတြးမွဳန္ေတြကို
 တစ္စခ်င္းတစ္စခ်င္း လိုက္ဆက္ဖို႔
 သာမန္ညေတြထဲကေန ကုန္းရုန္းထတယ္။

 အေပအေတဆန္တဲ့ ပိုးဟပ္ေတြက
 ဘ၀ေတြကို တတိတိတိုက္စား
 လက္ေၾကာမတင္းေသးတဲ့ စာရြက္ေတြမွာလဲ
 ငါ့ရည္မွန္းခ်က္ေတြ မင္ရည္ ေမွာက္က်ခဲ့ဖူးတယ္။

"ဘယ္မွတ္တိုင္မွာဆင္းမွာလဲ"
ယိုင္လိုက္ယိမ္းလိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက
 ေတြေ၀ျခင္းေတြ ဖမ္းကိုင္လိုက္ရင္း
 ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ဘတ္စ္ကားေပၚမတ္တပ္ၾကီးရပ္ေနတယ္
 ကားစပယ္ယာ ေမးတာ ငါမေျဖရေသးဘူး.။

 ရူးေလာက္ေအာင္စြဲလန္းတယ္ဆိုတာလဲ
 လက္အံေသေအာင္ ဆုပ္ကုိင္မထားနိုင္ေတာ့
 တျဖဳတ္ျဖဳတ္ လြတ္က်ခဲ့တဲ့ အခြင့္အေရးေတြလဲ
 စုန္းစုန္းျမဳပ္ေနခဲ့တာ နူးပြသြားတဲ့အထိေပါ့..။

 တစ္ေန႔ေတာ့.........
အိပ္မက္တစ္ခုကိုလဲ ေကာက္ကိုင္ရဥိးမယ္
 အညွီအေဟာက္ေတြကိုလဲ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ရဦးမယ္
 လမ္းဆံုးဘူတာတစ္ခုခုကိုလဲ ဦးတည္ဘရိတ္ဆြဲရဦးမယ္
 ေလာကၾကီးေပးတဲ့ ပါဆယ္ေတြ လက္ခံဖို႔လဲ
 စာတိုက္ပံုးတစ္ခု ခ်ိတ္ဆြဲထားရဦးမယ္။

 ေသခ်ာပါတယ္ ..........
တစ္ေန႔ေန႔ေပါ့.......။ ။

လက္ဝဲ

(ဟိုးတုန္းက ကဗ်ာေလးေတြ)

မက္သာမက္ ငါ့ေကာင္

အိပ္မက္က အိပ္မက္ပဲ တဲ့....
မတူဘူးကြ
ငါ့ အိပ္မက္က alcohol မ်ားတယ္
တစ္ခါမက္ရင္ တစ္သက္လံုးစြဲတယ္
(မယံုမရွိနဲ႔.... ငါ့ေကာင္)
တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ေခါင္းမကိုက္ဘူး ၾကည္နူးတယ္
ခံစားခ်က္နဲ႔ ေရာမက္ရင္ အ၀င္ေကာင္းတယ္
မိုးလင္းရင္ စိတ္ၾကည္တယ္..
အိပ္မက္ဆိုေပမယ့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမရွိဘူး
နွလံုးသားအတြက္ အထူးသင့္ေတာ္တယ္ (မယံုရင္ မက္ၾကည့္)
၀ယ္ထားလို႔ေတာ့ မရဘူး
မက္ခ်င္ရင္ အိပ္ေရး ပ်က္ပ်က္ ေပးရတယ္
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ လန္႔နိူးတတ္တယ္
ေနာက္ေက်ာကို မႏွိပ္နဲ႔၊ ရင္ဘတ္ကိုဖိထား
လန္႔နိုးရင္ စိတ္ထဲမွာ ခ်ိဳျပီးက်န္ခဲ့မွာ
(အဲဒီအခါက်) မ်က္နွာေလးကို ျပံဳးျဖစ္ေအာင္ ျပံဳးေနလိုက္
ငါေျပာတဲ့ အိပ္မက္ရဲ႕အႏွစ္သာရက
အဲဒီ အျပံဳးပဲ
လံုး၀ ဟန္ေဆာင္ျပံဳး မျဖစ္ေစရဘုူး.....
အဲဒါ.... အမွန္အကန္......................။

လက္ဝဲ

(ဟိုးတုန္းက ကဗ်ာေတြ)