Oct 11, 2012

ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာ့ၾကည့္ေစခဲ့တဲ့ ေကာင္းကင္

လင္းတစ္ဝက္ ေမွာင္တစ္ဝက္
ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ခုန္ဖက္ေလးကို ျမင္ရတယ္
ေန႔နဲ႔ ည ဆိုတာေတြကို
ကၽြန္ေတာ္ သတ္ပစ္လိုက္ရေပါ့။

မိုးသံ ေလသံေတြ ေရာ ေနတဲ့ တီးလံုးဟာ
သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္သီက်ဴးတယ္
မိုးစက္လိုလို ေရေငြ႕လိုလိုနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္လို ျမစ္တစ္စင္းမွာမွ
သူမ လာျပီး တသြင္သြင္ စီးျပေနျပန္ေပါ့။

အိပ္မက္မက္တယ္
ကၽြန္ေတာ့္ ကဗ်ာေခတ္မွာ
သူမဟာ ဘုရင္မ လာျဖစ္လိုျဖစ္
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပေတာ့ သူမက
သာမန္ကာ လွ်ံကာ ရယ္ပစ္တယ္
(ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာ့
သူမ မ်က္လံုး ေမွးသြားတာေလးကိုပဲ
အလုအယက္ ခ်စ္လိုက္ရတယ္)။

အဲဒီလိုနဲ႔
တစ္ခ်ိဳ႕ည ေတြ မေမွာင္ဘူး
တစ္ခ်ိဳ႕မိုးတိမ္ေတြ ရြာမခ်ဘူး
တစ္ခ်ိဳ႕ အိပ္မက္ေတြက...
ဘယ္ေတာ့မွ ႏိုးထ မလာေတာ့ဘူး
ကၽြန္ေတာ္လဲ မိုးသည္းတဲ့ ညေတြဆို
မအိပ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး
အဲဒီလိုနဲ႔......။

တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္
သံေယာဇဥ္ခ်င္း ထိမိခိုက္မိရာက စ
တစ္ေယာက္ အသက္ရွဴသံကို တစ္ေယာက္
နားေထာင္မိရာက စ။

သူမ က
ကၽြန္ေတာ့္ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုေလး တစ္ခု
ျဖစ္ခဲ့ရေပါ့။      ။

လက္ဝဲ

3 comments:

  1. အရမ္းေကာင္းတယ္....အဲဒါပဲေျပာႏုိင္ေတာ႔တယ္..
    ေနာက္ေန႔မွ ေအးေအးေဆးေဆးလာဖတ္မယ္ေနာ္..
    လင္႔ေလးယူသြားတယ္ေနာ္

    ReplyDelete
  2. ခံစားခ်က္ကေနေပါက္ဖြားလာတဲ့ စာသားေလးေတြစီျခယ္လိုက္ေတာ့
    ႏူးညံ့ေခ်ာေမြ႔တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာတယ္ထင္ပါရဲ႕ လက္ဝဲေရ။
    ကဗ်ာေလးအားေပးသြားတယ္ေနာ္။
    စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

    ေမတၱာျဖင့္
    အန္တီတင့္

    ReplyDelete
  3. ကဗ်ာေလး ၾကိုက္တယ္ဗ်ာ ..... ။

    ReplyDelete