အခ်စ္ဆိုတာ ဝင္႐ိုးစြန္း တစ္ဖက္ျခမ္းက ႏွင္းကို
ကိုယ့္ဖက္ျခမ္းကေန အျပစ္ကင္းကင္းနဲ႔ ေအးျမျဖဴစင္ေပးျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္
အဲလိုပဲ ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့
ေဆာင္းရာသီ တစ္ျခမ္းပဲ့ကို သဇင္ေတြ ပြင့္ေပးခဲ့
ရယ္ပဲ ရယ္မေနပါနဲ႔ကြယ္ . .
ပင္လယ္လို သံသရာက်ယ္က်ယ္ထဲ ကိုမွ ေၾကြက်ခ်င္တဲ့ ၾကယ္ေလ . . .
လူေနမႈစနစ္ကို ေကာင္းကင္ဆီ လႊတ္တင္မိေပါ့
လိုက္ခဲ့ပါေတာ့ . . . လို႔ တိုးတိုးေခၚ
ကိုယ္ေပ်ာ္ပါတယ္ . .။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ ဓားတစ္စင္း မဟုတ္ဘူး
ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ႐ူးသြပ္မႈပါ . . လို႔
ဇီဇဝါေတြ ဖတ္ဖို႔ ကဗ်ာလည္း ေရးမယ္
ရယ္ပဲ ရယ္မေနပါနဲ႔ကြယ္ . .
မိုးခါးေသာက္တဲ့ ညတိုင္းရဲ႕ သန္းေခါင္ေတြကို ေရတြက္ပါ..
တစ္ ဘဝစာ ညဥ့္နက္မႈေတြ အျဖစ္ မွတ္သားထားလိုက္ပါကြယ္.. လို႔...
စံပါယ္ေတြ ဆိုဖို႔ သီခ်င္းလဲ တီးခတ္မယ္..
မင္း... မရယ္ပါနဲ႔ ကြယ္..။
မင္းနဲ႔ကိုယ္ ဖမ္းမမိလိုက္တဲ့ ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေလးေတြက
မင္းရဲ႕ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ ေဖာက္ကနဲ ေဖာက္ကနဲ ေပါက္ကုန္တယ္
ကိုယ့္ ကမၻာထဲမွာ ကိုယ္ တခုတ္တရ မႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့
ၾကီးငယ္ ရြယ္လတ္ ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေတြ... ပူေဖာင္းေတြ..
ကမၻာေျမျပင္ဟာ... ကိုယ့္ ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက ေန လြင့္ပ်ံတက္သြားတဲ့
အၾကီးဆံုး ဆပ္ျပာပူေဖာင္းကေလးပါ လို႔...
ကိုယ္.. တစ္ခ်ိန္က် ေျပာျပဦးမယ္..
အဲ့ဒီအခါက်ရင္ေတာ့ ရယ္ခ်င္ ရယ္ပါ။
ကိုယ္ ေကာက္ရထားတဲ့ ပ်က္လံုးတစ္ပုဒ္ ရွိေသးတယ္
သူက အေႏြးထည္ ဆန္ဆန္ လူရႊင္ေတာ္ တစ္ေယာက္ပါ..
မင္း ခ်မ္းတဲ့ ေဆာင္းကို ေရာက္ရင္ ကိုယ့္ဆီက ေတာင္းပါ..
ႏွင္းေတြ မစင္ေအာင္ ဝတ္ဆင္ထားႏိုင္ ေနတာေတာင္..
ရယ္စရာ ေတာ့ ေကာင္းေနေသးတာေပါ့ေလ..
ခု မွေတာ့ ...
မင္း..
ရယ္ ခ် လိုက္ ပါ ေတာ့..။ ။
လက္ဝဲ
၁၃.၅.၂၀၁၄
No comments:
Post a Comment