Feb 28, 2013

ရင္ျပည့္ေအာင္ ထိေတာ့ မအီဘူးေပါ့ေလ


မဆိုစေလာက္ အတၱေလးေတြ လက္ထဲကို လြတ္က်လာ....
လက္ထဲကေန လြတ္က်လာ.... ဒီလိုနဲ႕.............
ေမာ့ထားတဲ့ ဦးေခါင္းေတြ... ေထာင္ထားတဲ့ လက္ညွိဳးေတြကို
ၾကည့္ရတာ... ကလန္႔ကလား ႏိုင္လာ... ဒီလိုနဲ႕.....
နီတိ မေက်ခဲ့တဲ့ လက္ေတြ ဒီ ပန္းပုရုပ္မွာ လာထုဆစ္ၾကတုန္း
က်င့္၀တ္ေတြ အတုန္းအရုန္းနဲ႕ေပါ့ေလ။

ေစာင့္ထိန္းအပ္ေသာ .... ဆိုတာေတြဟာ.. မီးခိုးလံုးေတြ ျဖစ္လာ..
လံုးေထြး... ပါးလ်ား.... ေပ်ာက္ကြယ္... ဒီလိုနဲ႕.....
ကၽြန္ေတာ့္ကို လက္တို႔လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ.... ဂုဏ္သိကၡာတစ္ခု...
ညွိဳးမွိန္ ... က်ဆင္း ... ေနာက္ (ေပ်ာက္...ကြယ္)... ဒီလိုနဲ႕...
ေလးနက္မွဳ၊ နက္ရွင္းမွဳေတြဟာ... ေလခ်ဥ္တက္စရာေတြ ျဖစ္ေနၾကတုန္း
ေလထဲမွာ အိမ္ေဆာက္ေနၾကဦး ေပါ့ေလ။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ.....
အလင္းတန္းေလး ျဖတ္ေျပးခြင့္ ရရံု ... လက္ဖ်စ္ကေလး တီးခြင့္ရရံု
ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ... အာရံုေတြ ပါးခဲ့ရတယ္.....
အရွိန္အ၀ါ ေတြ ပါးခဲ့ရတယ္......
သိကၡာ ဆိုတာ ပါးခဲ့ရတယ္...
မာန.... ပါးခဲ့ရတယ္...
ပါးခဲ့ရတယ္....။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ
ပါး....... နပ္....... ခဲ့........ ရ......... တယ္....... (ဆိုပါေတာ့)
ဒါဟာလဲ ကိုယ့္ ခြဲထား နဲ႕ကိုယ္ သတ္ပံုျပင္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းေတြပါပဲ..
ဒဏ္ရာတစ္ခု ျဖစ္လာ အမာရြတ္တစ္ခု ျဖစ္လာ....
လက္ညွိဳးၾကီးေထာက္ျပီး ေျပာစရာတစ္ခု ျဖစ္မလာရင္ပဲ
ေတာ္... ပါ.. ျပီ...။

လက္ထဲကေန လက္ထဲကိုပဲ...
အတၱေလးတစ္ခု
ျပဳတ္က်မွဳ (လြတ္က်မွဳ) ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလို႔ပဲ..
ထား.... ထား... လိုက္... တာ... ေပါ့...
သိပ္ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ မဟုတ္ပဲနဲ႕ေပါ့ေလ။

 
လက္ဝဲ

3 comments:

  1. ပါးနပ္စြာနဲ႕ပဲ လက္ထဲကလြတ္က်သြားတဲ့ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလို႕ပဲ သတ္မွတ္ရေတာ့မွာေပါ့ေလ ... :)

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete