May 31, 2012

မိႆရာသီမွာ ငါရြာထားတဲ့ မိုး

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေရးမွ
ကိုယ္လက္ေရးမလွတာ ကို အလိုမက်ေတြျဖစ္ရ
ငါဟာ... ေတေလတစ္ေကာင္
ငါဟာ.. အမွိဳက္ တစ္စ
ငါဟာ.. ဖုန္မွဳန္႔ေလး တစ္စက္
ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လြင့္ခဲ့ျပီးျပီ။

`လူဟာ
ကိုယ့္ရက္စြဲနဲ႔ကိုယ္ သင္ၾကားတတ္ရမယ္´
ေကာင္းကင္ရဲ႕ မွာသံဟာ..
ငါ ေခါင္းညိတ္ခဲ့တဲ့ စာရင္းထဲ ပါ မပါ
ျပကၡဒိန္ထဲမွာ ဘာမွမေတြ႕တဲ့ေန႔က
ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ ျခ စားခံခဲ့ရ။

ငါ
ေတာင္ပံအသစ္ တစ္စံုအျဖစ္
ငွက္အသစ္တစ္ေကာင္ အျဖစ္
မီးျခစ္ဆံေလး တစ္ေခ်ာင္းစာေလာက္
ကိုယ့္ရင္ထဲကိုပဲ ျပန္ျပီးလြတ္က် ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ငါ့ကိုယ္ငါ တူးေဖာ္မိေတာ့..
ငါဟာ.. ေျမသားအလႊာေတြထဲမွာ
ငါ့ကိုယ္ငါ ရြက္လႊင့္မိေတာ့
ငါဟာ.. ပင္လယ္ဆန္ဆန္
လွိဳင္းေတြထန္ေနျပန္ေရာ..
အဲဒါနဲ႔
ငါ့ကိုယ္ငါ ေမြးဖြားပစ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတယ္။

ကိုယ့္ အသိစိတ္နဲ႕ကိုယ္ တန္ဖိုးထားမိတဲ့
မိုးေကာင္းကင္ဟာ
သိမ္ေမြ႔ ၀ပ္တြားစြာ ငါ့ကို...
သက္ဆင္းေစခဲ့
သူအုပ္မိုးထားတဲ့ ေနရာမွာ..
ယဥ္ေက်းမွဳ ထြန္းကားေစမတဲ့။

အဲဒီလိုနဲ႔
တိမ္ကိုစီးျပီး ယီးေလး ခိုခဲ့ဖူးတဲ့ငါဟာ...
ခု ကိုယ့္ဗီဇနဲ႔ကိုယ္ ေငြ႔ရည္ဖြဲ႕ထားတဲ့
တိမ္ကေလး တစ္စေပါ့
ငါ့့့ျဖစ္တည္မွဳကိုငါ ေက်နပ္နိုင္ျပီ။

အဲဒီလိုနဲ႕
တစ္ေန႔..
ပန္ဒိုရာေဘာက္(စ္) ထဲကေန
တစ္စံုတစ္ရာ အေငြ႔ပ်ံတက္လာမဲ့ တစ္ေန႔
ေမ့လို႔ မရေတာ့ေလာက္ေအာင္
လူေရွ႕သူေရွ႕မွာ...
ငါ့ကိုယ္ငါ ရြာခ် ပစ္လိုက္ပါ့မယ္။    ။


လက္ဝဲ

May 11, 2012

သိဂၤါရီ မနက္ျဖန္မ်ားသို႔

သကၠရာဇ္တစ္ခု ထဲမွာ
လူသားရဲ႕ လူသားဆန္မွဳ ေတြနဲ႔
သင္
ဘယ္အသက္အရြယ္ကို ေျခခ်မလဲ။

ထီးနဲ႔ ဖိနပ္လို ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔
ေႏြေခါင္ေခါင္လဲ
ေလွ်ာက္ေစ။
ဆူးခင္းလမ္းလဲ
ေရာက္ေစ။

သင္ ဟာ တကယ္ပဲ
ရင့္က်က္လူငယ္တစ္ေယာက္
ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္စြာ
ျဖစ္ေစ။


လက္ဝဲ

May 5, 2012

ၾကမ္းေပၚ ပံုထားတဲ့ မာန

ေခၽြးနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့ ခေနာ္ခနဲ႔ အိမ္ေလးေလ
ကႏုတ္ပန္းဆြဲေတြ မရွိေတာ့ေရာ
ဘာျဖစ္ေသးလဲ။

ဘ၀ ဆိုတာ ရုန္းကန္ေနရမွ
သူ႔ရုပ္လံုးေပၚလာတတ္သတဲ့
က်ဳပ္ဟာ
ေနပူု က်ဲက်ဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္ မိုးသည္းထဲမွာ ျဖစ္ျဖစ္
သူ႔ကို ထုဆစ္တဲ့ ပန္းပုဆရာတစ္ေယာက္
ျဖစ္ခ်င္ခဲ့/ ျဖစ္ေနခဲ့ရျပန္တယ္။

ေအာက္ေျခလူတန္းစား ဆိုတာ
အေပၚယံေလးပဲ ၾကည့္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္
ငံုၾကည့္မွ ျမင္ရမယ့္ အမ်ိဳးဆိုေတာ့
က်ဳပ္က ဘယ္သူ႔ကိုမွ
အိမ္ထဲကို ဖိနပ္ခၽြတ္၀င္လာဖို႔ မတိုက္တြန္းပါဘူး။

ကိုယ့္စြမ္းအင္ကိုယ္ ခ်နင္းရလို႔
သိပ္မလင္းပါဘူး မိတ္ေဆြ
ဒီလိုပဲ က်ဳပ္တို႔
အုတ္အေရာေရာ ေက်ာက္အေရာေရာ
ေနေနၾကရတာ။

ဒါလဲ အျမင္ပိုင္းဆုိင္ရာ သက္သက္ ပါေလ
ရင္ထဲမွာ ႏွလံုးထဲမွာ...
(ေျပာရရင္ ၾကီးက်ယ္ရာေတာ့့ က်တယ္)
လမင္းေလာက္သာ မခမ္းနားတာပါ
ၾကယ္ေလးေလာက္ေတာ့
ေတာက္ပခ်င္စိတ္ ျပင္းျပပါတယ္။    ။

လက္၀ဲ